Sarah Eisa en Lara Verbeeck

 "Tips & Tricks" is een filosofische zoektocht naar een thuis, boordevol levenswijsheid en praktische tips. Kunnen welomlijnde wetten een kader scheppen waarbinnen totaal verschillende individuen zich thuis voelen? Zorgt een relatie voor geborgenheid of enkel voor nog meer zorgen? Wat heeft de Palestijnse grootmoeder aan levenservaring bij te dragen? En wat vindt een boeddhistische monnik uit China van dergelijke vragen? Kort door de bocht, militant melancholisch en met volle toewijding aan heldere regels, onderzoekt de Duits-Palestijnse Sarah Eisa wat „zich ergens thuis voelen“ vandaag betekent.

Op de subtiele klanken van live gespeelde harpmuziek graaft ze jeugdherinneringen op, gaat ze te rade bij schrijvers en filosofen, en zoekt ze houvast in duidelijke regels. Het resultaat van die zoektocht is een uitnodigende voorstelling, waarin u zich ongetwijfeld thuis zal voelen.

“‘Tips & Tricks hanteert het register van een TED-talk: sympathie, humor, audiovisuele prikkels en veel data. De prestatie van Eisa als actrice is indrukwekkend. Maar ook als schrijfster: de voorstelling geeft een boeiend verhalende vorm aan een combinatie van data, anekdotiek, filosofie en actualiteit. (…) Blanckaerts muzikale bijdrage aan de voorstelling maakt van Tips & Tricks bijna een gesproken opera, als het ware.’" Orlando Verde 

een coproductie van Muzi a Zeny en De Bijloke, in samenwerking met ARSENAAL/LAZARUS

met de steun van de Vlaamse Gemeenschap en Kunstenwerkplaats Pianofabriek

Sarah Eisa: tekst & spel

Joris Blanckaert: muziek

Lara Verbeeck: harp

Machteld Timmermans: regie

Eric Engels: beeld

Esther Severi: dramaturgische ondersteuning

Bert Vermeulen: licht

Pieter Kinoli/Wouter Dupon: techniek

 

 

 

DOCUMAP

TIPS & TRICKS

van Joris Blanckaert en Sarah Eisa

 

INTRODUCTIE

In deze infobundel vind je meer informatie over de makers van Tips &

Tricks: tekst en spel van Sarah Eisa, muziek en concept van Joris Blanckaert,

harp door Anouk Sturtewagen en regisseur Machteld Timmermans.

Daarnaast kan je ook enkele tekstfragmenten en recensies lezen.

Het onderwerp Palestina wordt verduidelijkt en je kan lezen hoe Edward

Saïd een inspiratiebron was voor de voorstelling.

 

INHOUD

Fragmenten uit Tips & Tricks van Sarah Eisa

Tips & Tricks van Joris Blanckaert en Sarah Eisa

Tekst en spel: Sarah Eisa

Muziek en concept: Joris Blanckaert

Harp: Anouk Sturtewagen

Regisseur: Machteld Timmermans

Recensie van Orlando Verde

Recensie TAZette

Achtergrondinformatie

 

citaten en regels uit Tips & Tricks

In de voorstelling spelen regels en citaten een cruciale rol. Hieronder een

selectie van wat er allemaal aan bod komt:

 

“Like sports, the study of acting consists in the main in getting out of one’s

own way, and in learning to deal with uncertainty and in being comfortable

being uncomfortable.” - David Mamet.

‘Zoals bij sport, bestaat leren acteren voornamelijk uit zichzelf niet in de weg staan, leren

omgaan met onzekerheid en zich comfortabel voelen in het oncomfortabele.’

 

“It is hardly possible to overrate the value (…) of placing human beings in

contact with persons dissimilar to themselves (…) Such communication has

always been (...) one of the primary sources of progress.” - John Stuart Mill.

‘Het belang van diverse mensen met elkaar in contact te brengen kan onmogelijk overschat

worden. (...) Een dergelijke vorm van communicatie is altijd al (…) een primaire bron van

vooruitgang geweest.’

 

“For much of the beauty of the theatre, and much of the happiness, is in the

communion with the audience.” - David Mamet.

‘Want een groot deel van de schoonheid en van het geluk van theater ligt in het samenzijn met

het publiek.’

 

“... is vooral de openheid van geest nodig om een plaats te geven aan de Ander,

en het wederzijdse respect voor een aantal basisafspraken.” - Eric Corijn

 

“Je mehr sich einer begrenzt, umso mehr ist er andererseits dem Unendlichen

nahe.” - Stefan Zweig.

‘Hoe meer beperkingen iemand zich oplegt hoe dichter hij bij het oneindige komt.’

 

“Je suis français, mais entièrement, sans jugement, je défends les Palestiniens.

Ils ont le droit pour eux puisque je les aime. Mais les aimerais-je si l’injustice

n’en faisait pas un peuple vagabond?” - Jean Genet.

‘Ik ben weliswaar Frans, maar ik verdedig de Palestijnen onvoorwaardelijk. Zij zijn in hun

recht, omdat ik van hen houd. Maar zou ik ook van hen houden als het onrecht van hen geen

zwerversvolk had gemaakt?’

 

“We zijn wat we ons herinneren. Wat we in ons geheugen meedragen kan

niemand ons afnemen.” - George Steiner.

 

“Voor steeds meer van ons heeft thuis steeds minder te maken met een stukje van de

aarde, dan, zo zou je kunnen zeggen, met een stukje van de ziel.” - Pico Iyer.

 

“Travel light, live light, spread the light, be the light.” - Yogi Bhajan.

‘Reis licht, leef licht, verspreid het licht, wees het licht.’

 

“Nature has given to all men a right of departing from the country in which chance,

not choice, has placed them, and of going in quest of new habitations, and of there

establishing new societies (...).” - Thomas Jefferson.

‘De natuur heeft alle mensen het recht gegeven te vertrekken uit het land waarin zij door toeval en

niet door hun keuze terecht gekomen zijn, en op zoek te gaan naar nieuwe vestigingen en nieuwe

samenlevingen te stichten.’

 

“Palestinians are a sort of essentialized paradigm of permanent homelessness and

terror.” (...) “Wherever we Palestinians are, we are not in our Palestine, which no

longer exists.” (…) “The essence of the Palestinian identity has paradoxically been

the experience of dispossession and loss (...)” - Edward Saïd.

‘Palestijnen zijn in essentie het paradigma van permanente thuisloosheid en terreur. (…) Waar wij,

Palestijnen, ook zijn, we zijn niet in ons Palestina, dat niet meer bestaat. (…) De essentie van de

Palestijnse identiteit is paradoxaal genoeg de ervaring van onteigening en verlies.’

 

“Kaum etwas ist schädlicher als die Neigung vieler Leute, grosse Entfernungen

zurückzulegen, um anderswo zu tun, was sie besser zu Hause täten.“

- Peter Sloterdijk.

‘Haast niets is schadelijker dan de neiging van vele mensen om grote afstanden af te leggen om

elders te doen wat ze veel beter thuis zouden doen.’

 

“Bekanntlich erzeugt kein Ding auf Erden einen solchen Druck auf die

menschliche Seele wie das Nichts.” - Stefan Zweig.

‘Zoals geweten zet geen ding op aarde zo’n druk op de menselijke ziel als het Niets.’

 

„Die Person wird nicht länger durch eine äussere Ordnung bewegt, sie muss

sich auf ihre inneren Antriebe stützen (…). Die Begriffe Projekt, Motivation

und Kommunikation sind die beherrschenden Werte unserer Kultur. (…)

Nicht nur unsere Produkte müssen vollkommener werden, sondern auch wir

selbst. (…) Ergebnis ist zunehmende Erschöpfung, weil wir uns permanent

anstrengen müssen, wir selbst zu sein.“ - Alain Ehrenberg.

‘De mens wordt niet langer door een externe orde gedreven, maar moet op zijn innerlijke

drijfveren steunen (…). De begrippen project, motivatie en communicatie zijn de overheersende

waarden van onze cultuur. (…) Niet alleen onze producten moeten volmaakter worden, maar

ook wijzelf. (…) Het resultaat is een toenemende uitputting omdat we ons permanent moeten

inspannen om onszelf te zijn.’

 

“Niet de man die weinig heeft is arm, maar degene die verlangt naar meer.”

- Seneca.

 

“Het heerlijke van het gezelschap van een hond is dat je hem gelukkig kunt

maken. “ - Michel Houellebeqc.

 

“En daar zitten wij dan. Ieder van ons op zijn geïndividualiseerde, neoliberale,

postmoderne eilandje. Mens naast mens naast mens. Met z’n allen bedolven

onder het puin van de postmoderne, neoliberale individualistische explosie.”

- Dirk De Wachter.

 

“Der einzige Weg, die Zukunft zu beeinflussen, besteht darin, Versprechen zu

machen und diese einzulösen.“ - Hannah Arendt.

‘De enige manier om de toekomst te beïnvloeden is een belofte maken en die nakomen.’

 

“Als je elk ogenblik op zich opnieuw laat ontstaan, indien je telkens de poging

daartoe laat zien, dan maak je van het theater de meest menselijke kunstvorm

die er is.” - Johan Simons.

 

ENKELE REGELS

19) Hecht u niet. Nooit. Aan niets. En aan niemand.

20) Leer talen. Stop er nooit mee.

21) Oefen jezelf in koffers pakken. Op een half uur moet je vertrek-klaar

kunnen zijn.

22) Bezit weinig.

23) Hecht je niet aan wat je bezit.

24) Wees flexibel en mobiel.

25) Reis licht.

58) Niet zappen.

59) Blijven.

60) Verwijlen.

61) Uitdiepen.

62) Aushalten.

63) Ken uzelf.

64) Iedereen moet eens door de hel zijn gegaan. (niet wachten op muziek)

65) Word jezelf.

66) Ontplooi je ten volle.

67) Wees gemotiveerd.

68) Je hebt controle over je leven.

69) Zie je leven als een project.

70) Zie je werk als een project.

71) Zie jezelf als een project.

72) Zie je relatie als een project.

73) Zie je gezondheid als een project.

74) Zie je persoonlijke groei als een project.

75) Zie het joggen als een project.

76) Zie gezonde voeding als een project.

77) Zie je vriendschappen als een project.

78) Zie het opvoeden van je kinderen als een project.

79) En pas een handboek projectmanagement erop toe.

80) Werk aan jezelf.

81) Je bent nog lang niet af!

82) Er is ruime marge voor verbetering.

83) Niemand mag jou tot iets verplichten.

84) Niemand mag jou hinderen om iets te doen.

85) Niemand mag je pijn doen.

86) Niemand mag je storen.

87) Niemand mag je lastig vallen.

88) En jij mag ook niemand tot last zijn.

89) Verwacht niets.

90) Van niemand!

91) Hecht je niet.

92) Nooit!

93) De hele wereld is je thuis.

94) Maar je bent fundamenteel alleen.

95) Hecht je niet.

96) Verwacht niets.

97) Van niemand!

98) Je smartphone is je beste vriend.

99) Je bent altijd en overal bereikbaar via skype, whatsapp, facetime, viber,

facebook, twitter en tinder.

100) Gebruik altijd een condoom!

101) Het is verboden om verliefd te worden.

102) Hecht je niet.

103) Nooit.

104) Verbindingen staan je ontplooiing in de weg.

105) Jij bent voor je eigen geluk verantwoordelijk.

106) Als het niet meer leuk is, dan moet je ermee stoppen.

107) Het grootste gevaar voor een relatie zijn leegte, verveling en gebrek aan

spanning.

108) Hecht je niet.

109) Nooit.

110) Alleen de onthechte mens kan waarlijk in het hier en nu leven.

111) Verwacht niets.

112) Van niemand.

113) Bindingsangst is een must.

114) Hecht je niet.

115) Nooit.

116) Verwacht niets.

117) Van niemand.

118) Hecht je niet.

119) Nooit.

 

 

tips & tricks

van Joris Blanckaert en Sarah Eisa

Tips & Tricks is een filosofische zoektocht naar een thuis, een monoloog

met harpmuziek, vol levenswijsheid en citaten. Kunnen welomlijnde regels

een kader scheppen waarbinnen totaal verschillende individuen zich thuis

voelen? Zorgt een relatie voor geborgenheid of enkel voor nog meer zorgen?

Wat heeft de Palestijnse grootmoeder aan levenservaring bij te dragen? En

wat vindt de boeddhistische monnik uit China van dergelijke vragen? Kort

door de bocht, militant melancholisch en met volle toewijding aan heldere

regels, onderzoekt de Duits-Palestijnse Sarah Eisa wat ‘zich ergens thuis

voelen’ vandaag betekent.

Op de subtiele klanken van hedendaagse harpmuziek graaft Sarah

jeugdherinneringen op, gaat ze te rade bij schrijvers en filosofen, en zoekt

ze houvast in duidelijke regels. Het resultaat van die zoektocht is een

uitnodigende voorstelling, waarin u zich ongetwijfeld thuis zal voelen!

‘Tips & Tricks hanteert het register van een TED-talk: sympathie, humor,

audiovisuele prikkels en veel data. De prestatie van Eisa als actrice is

indrukwekkend. Maar ook als schrijfster: de voorstelling geeft een boeiend

verhalende vorm aan een combinatie van data, anekdotiek, filosofie en

actualiteit. (…) Blanckaerts muzikale bijdrage aan de voorstelling maakt van

Tips & Tricks bijna een gesproken opera, als het ware.’ - Orlando Verde

 

UITVOERDERS

tekst en spel

Sarah Eisa

muziek en concept

Joris Blanckaert

harp

Anouk Sturtewagen

regie

Machteld Timmermans

 

 

SARAH EISA tekst en spel

Sarah Eisa studeerde Theaterwetenschappen in München, Dramatische kunsten

in Brussel en Wijsbegeerte en moraalwetenschappen ook in Brussel. Ze werkte

als actrice/performer onder meer samen met regisseurs Ruud Gielens, Johan

Dehollander, Simon De Vos, Karl van Welden, Mokhallad Rasem, Theater Zuidpool

en Moussem Nomadisch Kunstencentrum. In 2008 begon ze met theatercollectief

tochtvzw voorstellingen in eigen beheer te maken. Zo ontstonden de producties ‘In

een fractie…,’ ‘What’s up world?’ en ‘Kassandra’. In 2010 speelde ze in de voorstelling

‘Irakese Geesten’ die voor Het Theaterfestival geselecteerd werd, de KBC-prijs

voor Jong Theater won en op talrijke podia en festivals in binnen- en buitenland

te zien was. Bij detheatermaker schreef en ensceneerde ze haar eerste theatertekst

‘Is het belangrijk?’. In 2015 schreef en speelde ze de monoloog Tips & Tricks, een

samenwerking met componist Joris Blanckaert, in opdracht van De Bijloke. Verder

is ze vanuit haar achtergrond als filosofe gastdocent aan het Lemmensinstituut in

Leuven, en werkt ze ook als filosofisch gespreksleider.

Sinds 2016 is ze lid van de artistieke ploeg van Action Zoo Humain. Ze werkt als

inhoudelijk-artistiek medewerker en dramaturge bij ARSENAAL/LAZARUS.

 

Joris blanck aert muziek en concept

Na een opleiding als burgerlijk ingenieur en een specialisatie in overstromingsrisico

en wiskundige statistiek start Joris jazz accordeon aan het Gentse conservatorium bij

Rony Verbiest, en compositie bij Frank Nuyts. In 2011 studeerde hij af. Ondertussen

was hij actief als muzikant/componist bij o.a. bal des boiteux en de bOOmfanfare,

waarmee hij in binnen-en buitenland toerde en een aantal albums uitbracht.

Blanckaert componeert voor uiteenlopende producties, en is tevens componist

en artistiek leider bij het muziektheatercollectief Fosfor. Hij werkt samen met

verschillende ensembles als Spectra, Emanon, Arsis4 en solisten. Opdrachtgevers

waren en zijn: het Festival van Vlaanderen, MiramirO, vzw HardScore,

Muziekcentrum De Bijloke e.a. Sinds 2009 voert hij experimenteel onderzoek uit

naar de interactie tussen solist, computer en publiek, op basis van spectrale theorie.

Dit vindt een vervolg in de samenwerking met danseres Nelle Hens.

In 2010 werd zijn kameropera ‘L’algerino in Italia’, gebaseerd op Rossini’s ‘L’Italiana

in Algeri’, gecreëerd tijdens het MAfestival te Brugge. In 2012 volgde een adaptatie

van fragmenten van opera’s van Benjamin Britten, en in 2013 schreef hij 2 nieuwe

kameropera’s: ‘The Wandering Womb’, een monodrama voor sopraan Elise

Caluwaerts, en ‘Elle est moi und Töte mich’, voor 11 stemmen en het Spectra

Ensemble.

In 2015 ontving hij de Provinciale Prijs nieuwe muziek van de Provincie Oost-

Vlaanderen voor ‘Elle est moi und Töte mich’. Vanaf 2016 is Joris componist in

residentie in Muziekcentrum De Bijloke. Verder is hij sinds 2016 ook coördinator

van master na master hedendaagse muziek aan de School of Arts Gent.

 

anouk sturte wagen harpiste

Anouk Sturtewagen behaalde haar Meesterdiploma met grote onderscheiding aan

het Koninklijk Conservatorium Brussel. Ze volgde eveneens privéles in Lyon bij de

befaamde Franse harppedagoge Germaine Lorenzini. Ze behaalde in oktober 2008

een postgraduaat aan de Royal Academy of Music in Londen. Anouk participeerde

aan talrijke internationale masterclasses en nam eveneens deel aan verschillende

internationale wedstrijden. Zo werd ze in 2006 finaliste in het 3ème Concours

International de Harpe in Rijsel; won ze de tweede prijs op de Rotary Wedstrijd

2005 in Gent, de eerste prijs op het Concours Européen de Musique en Picardie in

2002 en werd ze laureate van Jong Tenuto 2003.

Anouk concerteert regelmatig solo en in kamermuziekverband. In januari 2012 trad

ze als soliste op met Het Kamerorkest. Met bevriende medemuzikanten richtte ze

het ensemble Revue Blanche op. Sinds de oprichting in 2010 heeft het ensemble een

indrukwekkend parcours afgelegd. Getuige hiervan is de Klara-award voor Jonge

Belofte 2013.

Hun meest recente productie is de kindertheatervoorstelling ‘Berberio’, in

samenwerking met Zonzo Compagnie. Sinds 2004 is Anouk soloharpiste bij

het Symfonieorkest Vlaanderen. Verder wordt ze als freelancer gevraagd bij

verscheidene Belgische orkesten en ensembles. Anouk speelde een proefperiode

in het seizoen 2010-2011 in het Royal Opera House Covent Garden in Londen en

blijft er komend seizoen freelancen. Voor muziekcentrum De Bijloke maakte ze in

2013 de muziektheatervoorstelling ‘Un ballet réaliste’ i.s.m. Duo Bilitis. Ze werkte

op vrijwillige basis als programmator van het festival Tête-à-Tijd, dat plaatsvond in

de straten van Sint-Joost-ten-Node. Anouk geeft haar passie voor de harp door als

leerkracht in Academie De Kunstbrug in Gentbrugge.

 

machteld timmermans regisseur

Machteld Timmermans is een Vlaamse actrice en regisseuse. Timmermans

studeerde in 1996 af als meester in de dramatische kunst aan het Koninklijk

Conservatorium van de Erasmushogeschool Brussel en is sindsdien verbonden aan

het theaterensemble Leporello.

Daarnaast speelde ze ook met BRONKS, Toneelgroep Ceremonia en Muziektheater

Tirasilla. Met het theatercollectief Het Ongerijmde stond ze in het seizoen 2008-2009

samen met Kadèr Gürbüz, Jenne Decleir en Danny Timmermans op de planken met

de productie ‘Tsjechov in Love’.

Later volgden met Het Ongerijmde ook ‘Emmeken’, ‘Hippoliet’, ‘Don Quichot’ en

‘Kwakzalver’. Ze speelde ook gastrollen in televisieseries, en hoofdrollen in onder

andere ‘W817’, ‘16+’ en ‘F.C. De Kampioenen’.

 

recensie orlando verde

Sarah Eisa is een Duitse actrice met Palestijnse roots die sinds 2003 in België woont.

Ze studeerde theaterwetenschappen in München, dramatische kunsten in Brussel

en wijsbegeerte en moraalwetenschappen aan de VUB. Ze werkte onder andere

samen met Mokhallad Rasem, Zuidpool en Lodewijk/Louis. In het kader van MAF

presenteerde ze ook ‘Is het belangrijk?’, een merkwaardig stuk waarin het neoliberaal

denken geconfronteerd wordt met de jeugd van tegenwoordig.

Joris Blanckaert is een Belgische componist met een eigenaardig parcours dat

een wetenschappelijk verleden combineert met een indrukwekkend muzikale

curriculum. Samen maakten ze Tips & Tricks, een ongetwijfeld actuele voorstelling

over migratie in de context van een globale en geconnecteerde samenleving. Tips &

Tricks vertrekt vanuit vragen over het effect van het reizen op een individu, over de

betekenis van een thuisgevoel – ook in de context van migratieprocessen – en over

thuisloosheid, dat universeel herkenbare gevoel van vervreemding.

Om een antwoord te kunnen vinden voor zulke existentiële vragen haalt Sarah eigen

herinneringen naar boven en zoekt ze retorische steun bij filosofen. Technisch is

Tips & Tricks een complexe choreografie van een actrice in interactie met mobiele

schermen waar informatie - massa’s informatie – geprojecteerd wordt. Is er iets

meer kenmerkend voor onze tijd dan migratie en overvloed aan informatie? Maar

tegelijkertijd, gaat het over een persoonlijke zoektocht, over het intiem verwerken

van een grote hoeveelheid aan gebeurtenissen.

Tips & Tricks hanteert het register van een TED talk: sympathie, humor, audiovisuele

prikkels en veel data. Alleen, niet velen kunnen dat register en die hoeveelheid

informatie zomaar volhouden. De prestatie van Eisa als actrice is indrukwekkend.

Maar ook als schrijfster: de voorstelling geeft een boeiend verhalende vorm aan een

combinatie van data, anekdotiek, filosofie en actualiteit. De dramaturgische ingreep

van Esther Severi speelt daar een rol van fundamenteel belang.

Er is ook een zeker engagement in de subtekst van het stuk. Voor Blanckaert is deze

voorstelling in het bijzonder relevant in het kader van de huidige crisis in de opvang

van vluchtelingen. De vragen over thuisgevoel zijn van bijzonder belang in het geval

van wie zich verplicht ziet zijn thuis te verlaten, van wie niet zomaar kan terugkeren.

Een onthechting die tegelijkertijd een vloek en een kans is. Zijn muzikale bijdrage

in de voorstelling maakt van Tips & Tricks bijna een gesproken opera, als het ware.

 

RECENSIE TAZETTE

Doorgewinterde slamfilosofie

Met Tips & Tricks voert Sarah Eisa een volleerde monoloog op, die door de muziek

van harpiste Anouk Sturtewagen wordt begeleid. Vooraan op het podium staan drie

verplaatsbare projectieschermen, een soort multifunctionele paravents. Het is een

voorstelling waarin een heerlijke balans wordt gevonden tussen woord, beeld en

muziek. Het publiek wordt aan het begin hartelijk welkom geheten door Eisa met de

hese stem, die zich in het donker achter de schermen opgesteld heeft.

Dan volgt een eigenzinnige versie van het scheppingsverhaal, dat sprookjesachtige

allures krijgt, terwijl Eisa’s silhouet als een soort een schaduwspel op de muren

verschijnt. Na de creatie van Adam, Eva en alle anderen, slaat de verveling toe

bij de mensheid en besluit de barmhartige God zelve soelaas te bieden door een

toevluchtsoord uit zijn mouw te schudden. De schepping van de wereld beleeft

op dat moment haar climax bij de verschijning van hét theater (!): de verveling is

verdreven en ze leefden nog lang en gelukkig.

Tips & Tricks is van meet af aan een monoloog met een hoog metagehalte; zo licht

Eisa de verschillende keuzes toe die de voorstelling zullen bepalen en vormgeven,

geeft ze een definitie van het theater (hier & nu, hardop denken en verhalen). Eisa

geeft dus ook haar eigen scheppingsverhaal mee. Op de windschermen verschijnen

bovendien wetten: het zijn de regels waaraan de toeschouwers zich moeten houden

om volwaardig deel te worden van een nieuwe gemeenschap. Eisa bakent op die

manier het terrein van de voorstelling af; enkel in de beperking kan een mens

immers vrij zijn. Wat Eisa doet, is dus even scheppend als het goddelijke gebaar: de

wetten schrijven ons een nog onbekende manier van leven voor.

 

De Duits-Palestijnse Sarah Eisa is de stichtster van de gemeenschap, die bestaat

uit allemaal mensen die vluchten, vooral van zichzelf: “we zijn tenslotte allemaal

vluchtelingen”. Met Tips & Tricks geeft Eisa gehoor aan de verlangens van de

eenentwintigste vereenzaamde, moe-gerelativeerde mens, aan de wens om opnieuw

tot een collectief te behoren. Haar reflecties over wat het betekent om (g)een thuis

te hebben, om te migreren en te vluchten, om tijdelijke banden aan te gaan, worden

bovendien doorspekt met citaten allerhanden. Het geheel is op geen enkel moment

vrijblijvend of intellectualistisch., maar uiterst dynamisch, gevarieerd en bij wijlen

scherp.

In de stukken waarin Eisa bijvoorbeeld een statement maakt over haar band met

Palestina en over een citaat van Sloterdijk, komt ze zeer krachtig uit de hoek. Dan lijkt

in Eisa een doorgewinterd slam poet-filosoof op te staan, die op de rijk geschakeerde

klanken van de harpiste haar rapsodische ding doet. De voorstelling draait uit op de

ontaarding van de wetten, die steeds beperkender worden en plots kriskras over de

muur en de schermen heen geprojecteerd worden. Het is dan dat Eisa zich losrukt

en als een ervaren reiziger de ruimte vindt om ergens opnieuw te beginnen. (EH)

 

Achtergrond informatie

Het onderwerp Palestina in de voorstelling:

Naast persoonlijke herinneringen was het boek After the last sky van Edward Said

een inspiratiebron voor Tips & Tricks.

Hardly a day passes without some mention of Palestinians in the press, but they

remain virtually unknown. Portrayed as either murderous terrorists or pitiful

refugees, they have become prisoners of these images. A searing portrait of Palestinian

life and identity that is at once an exploration of Edward Said’s dislocated past and

a testimony to the lives of those living in exile. Saïd puts their pain and dislocation

into words. The photos show the Palestinians within a landscape, but somehow,

isolated, reflecting Said’s conclusion that “exile is a series of portraits, without names,

without contexts.” What is the Palestinian context, how can Palestinians even know

they exist when the past decades have seen only transition, a loss of boundaries, a

denial of identities? The interplay of text and photos makes a powerful statement

and reflects Said’s poetic skills.

De sleutels van de Palestijnen

Een beeld dat het onrecht en het verdriet samenvat: de sleutel als enig overblijfsel

van het huis dat ooit van jou was.

 

Tekstfragment Tips & Tricks

“Toen mijn vader Palestina had verlaten, woonde hij bij zijn oom en tante in

Amman. Toen die oom op sterven lag, riep hij al zijn kinderen, en ook mijn vader

in zijn kamer, voor een laatste familiereünie. Die broze, zwakke, zieke, oude man

had de laatste 34 jaar van zijn leven doorgebracht in een toestand van opgewonden

ongeloof over het verlies van zijn huis en zijn land. Nu fluisterde hij zijn kinderen de

laatste woorden toe van een bezitloze, thuisloze patriarch: “Hold on to the keys”, zei

hij. “Hold on to the keys”. Dus hebben we ze nog steeds. Die sleutels. Van een slot dat

al lang niet meer bestaat. Van een deur die al lang vervangen werd. Voor een huis dat

niemand van ons ooit gezien heeft. Maar niemand durft die sleutels weg te gooien.

De sleutels van de laatste woorden.”

 

Fragment uit en verslag over een inleefreis van FFIPP – Educational Network for

Human Rights in Palestine/Israel - Auteur: Christa von Reth

We lopen een stukje en blijven staan op een afgebakend stuk land dat vol ligt met

brokken steen. Daar staat Abu Fahin, een oude Palestijnse man, ons op te wachten.

Wanneer we om hem heen staan begint hij te vertellen. Dit, om zich heen wijzend,

was ooit zijn dorp. En hier – hij loopt naar rechts en wijst een groep stenen aan –

was zijn huis. Zijn gedrongen lijf stapt demonstratief over een stuk steen om ons

te laten zien hoe hij vroeger op die plek zijn huis binnenliep, de keuken door, naar

de woonkamer. In 1948 kwamen de Israëlische soldaten dit stuk grond opeisen.

Bewapend en al belegerden ze het dorp. Abu Fahin wist te vluchten; zijn zus niet en

haar heeft hij sindsdien niet meer gezien. Aan Abu Fahin is te zien dat het onrecht

hem raakt en verwart. Waarom is het land waar zijn familie al generaties lang

woonde nu in handen van de Israëliërs? Waarom kunnen ze geen buren zijn, zo nu

en dan samen een kop thee drinken, en elkaar verder met rust laten? Hij pakt een

sleutel uit zijn zak en laat die ons zien. Dit was de sleutel van zijn huis van toen. 65

jaar heeft hij deze in zijn zak zitten. Zijn droom is om zijn kleinkinderen de sleutel

tot dit land terug te geven.

Mudalala Akel leeft als vluchteling in Gaza sinds haar familie tijdens de Nakba werd

gedwongen om het familiehuis in Palestina te verlaten. Zij heeft daar nog altijd de

sleutel van.

 

Achter grond informatie

Het boek van de schoonheid en de troost -

Wim Kayzer en Geor ge Steiner

Vertel me wat dit leven de moeite waard maakt. Waarin vinden we schoonheid?

Waardoor worden we getroost? Wat zijn de herinneringen of verwachtingen die

groter zijn dan ons verdriet?

Deze en andere vragen legde Wim Kayzer voor aan 29 schrijvers, wetenschappers,

filosofen, beeldend kunstenaars en musici. Ze bekeken het thema niet alleen vanuit

filosofisch, literair of wetenschappelijk perspectief, maar koppelden er ook persoonlijke

ervaringen aan. Hun beschouwingen en verhalen bundelde Wim Kayzer in Het

boek van de schoonheid en de troost.

Uit dit boek kan je hieronder de bijdrage van George Steiner lezen. Steiner (Parijs,

°1929) is een Frans-Amerikaans schrijver, literatuurwetenschapper en cultuurfilosoof.

Hij schrijft regelmatig kritieken en artikelen voor gerenommeerde kranten en

tijdschriften. Zijn onderwerpen: van Heidegger tot Tolstoj en van het gebrek aan

ideologische bevlogenheid bij de jeugd tot het mislukken van de Europese eenheid.

Uit al zijn werk spreekt een grote liefde voor de taal.